Το 1965 βγήκε στις αίθουσες η ασπρόμαυρη ταινία "Οι Αδίστακτοι". Η σκηνοθεσία καθώς και το σενάριο ήταν του Ντίνου Κατσουρίδη, βασισμένο σε μια ιστορία του Νίκου Φώσκολου. Αστυνομική περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο (ρεμάλι στο παρόν έργο που αφού ερωτευτεί, γίνεται καλό παιδί) και συμπρωταγωνίστρια την (συνήθως μοιραία γυναίκα) Μαίρη Χρονοπούλου. Συμμορίες, φυλακές, πουτάνες, αλκοόλ, προδοσίες και μπόλικες μπουνιές, με το ανάλογο love story παρευλαύνουν στα 89 λεπτά της ταινίας.
Το φινάλε δραματικό...
Εκεί προς το φινάλε (αν θυμάμαι και καλά) ο Στάθης (ο Κούρκουλος ντε!) είναι στα μπουζούκια, όπου εμφανίζεται ο Στέλιος Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα σιγόντο.
Το τραγούδι (σε μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου) μαχαιριά στη καρδιά του αδικημένου:
Ανεβαίνει στη πίστα, φέρνει δυο βόλτες και τραγουδά μαζί με τον Στέλιο μερικούς στίχους.
Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Να βγω να περπατήσω
Να βρω την μαύρη μοίρα μου
βαριά να της μιλήσω.
Να κάτσουμε σε μια γωνιά
Και να τα πούμε οι δυο μας
Ποιος είναι αυτός που έφτιαξε
Το μαύρο ριζικό μας.
Αν είναι η νύχτα μάστορης
κι ο χάρος είναι πέτρα
Τις μέρες κόσμε του καημού
στα δάχτυλά σου μέτρα.
Απλά υποκλίνομαι...
6 σχόλια:
Τη θυμάμαι αυτήν την ταινία και το τραγούδι το ξέρω αλλά δεν θυμόμουν ότι είναι από ταινία.
Καλό μεσημέρι!
γειά σου Μαργαρίτα με το υπέροχο ανοιξιάτικο όνομα! καλό μεσημέρι!!
Τώρα πρόσφατα μιλούσα για αυτό το τραγούδι. Από εκείνα τα ωραία τού Μαρκόπουλου που ο κόσμος δεν ξέρει όπως βέβαια δεν ξέρει και πως είναι δικά του. Τι κατάρα κι αυτό το πράγμα! Αδυνατώ να καταλάβω γιατί κι από ποιους έχει κριθεί υποδεέστερο σε σχέση με τα άλλα του.
Yποκλίνομαι κι εγώ.
Δεν έχει δίκιο η Νερένια
διότι το τραγούδι δεν έει κριθεί υποδεέστερο και παίζεται συχνά (απο το 2ο πρόγραμμα τουάχιστον)
Αν το καλοσκεφτεί βέβαια κανείς, θα διαπιστώσει πως ο Μαρκόπουλος γενικά , είναι παραγκωνισμένος.
Όχι μόνο τώρα . Κι απο παλιά.
Φυσικά παίζνται κάποια τραγούδια του γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλοιώς, αλλά το σύνολο του έργου του δεν έχει προβληθεί.
Πάντως, έριξα πολύ γέλιο με τον τύπο όρθιο δεξιά της Μαρινέλας που "παίζει" μπαγλαμά!!!!!!!!!!!!
Με το "υποδεέστερο" εννοούσα πως πολλοί αγνοούν πως είναι δικό του. Και καθώς μετά ο Μαρκόπουλος στράφηκε σε άλλη κατεύθυνση, άλλα είναι τα έργα του που καταγράφηκαν στη συνείδηση του κοινού. Δηλαδή αν ρωτηθεί κάποιος να πει μερικά από τα τραγούδια τού Μαρκόπουλου, μάλλον αυτό δεν θα το συμπεριλάβει στη λίστα. Κι όμως είναι και υπέροχο και χαρακτηριστικό και ερμηνευμένο ιδανικά.
@ solomantzaros, κάτι τέτοια ευτυχώς πάντα τα έπαιζε και συνεχίζει να τα παίζει το Δεύτερο Πρόγραμμα.
Αυτός που παίζει μπαγλαμά είναι κορυφή πως σου έφερε γέλιο απορώ
Δημοσίευση σχολίου